شرمنده ی شمائیم
ای لاله های سرخ گردن فراز
قطره قطره ی خونتان
دشت هایمان را
بی نیاز از باران کرد
هنوز از دل این خاک مقدس
پلاک هایتان را
بیرون کشیده و بر گردن می آویزیم
ای پرچم های همیشه در اهتزاز
این خاک دلیر پرور
بی نام و نشان شما
هویتش گم خواهد شد
بعد از شما
دیگر هیچ حرامی
جرات و جسارتی دیگر نیافت
ای نگاهبانان همیشه بیدار این دیار سرخ
چهار فصلمان تقدیم شما
شعر از : محمد سعید بهوندی