قبل از خوندن این متن،این یک خط من رو بخونید:بهتون قول میدم با خوندن این متن و این داستان حالتون عوض میشه،پس تا آخر بخونید.
به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، خودم هم نمیدانم چگونه به میهمانی لالهها دعوت شدم، لالههایی که داستان مظلومیت آنها کمتر بیان شده است؛ آری؛ شهدای کرخه نور از مظلومترین شهدای دوران دفاع مقدس هستند که خیلی کم در محافل از آنها نامی برده میشود.
ادامه ی متن در ادامه مطلب...
راهی مزار شهدای هویزه میشوم پس از زیارت مزار شهدای عزیز، در بلندگو اعلام میشود که قرار است یادواره شهدای کرخه نور برگزار شود.
به سوی مزار شهدای مظلوم کرخه نور حرکت میکنم تا در این یادواره حضور یابم و به مقام شهدای عزیز ادای احترامی کنم.
*وارد شدن ضربه سخت به دشمن
شهدای کرخه نور داستان عجیبی دارند و مظلومیت شان انسان را به تفکر وا میدارد که برای امنیت و آسایش امروز ما، بزرگ مردان ایران اسلامی چه سختیها را متحمل نشدند.
اوایل جنگ یعنی آبان ماه سال 1359، نیروهای عملیاتی سپاه اهواز برای ضربه زدن به نیروهای بعثی عراق مستقر در منطقه عمومی کرخه نور شبیخون را تدارک میبینند.
کار شناسایی و مخفی کردن اسلحه و مهمات رزمندگان اسلام توسط اهالی روستاهای کرخه نور انجام میشود و در کنار رزمندگان سپاه اهواز در عملیاتهای شبانه علیه دشمن شرکت میکنند و به خانههای خود باز میگردند تا اینکه زمان اجرای عملیات فرا میرسد، با حضور مردم منطقه، دشمن در این منطقه ضربه سختی متحمل میشود.
*شلیک تیر مستقیم تانک ها
نیروهای عراقی متوجه همکاری و شرکت مردم فهیم و ولایتمدار روستاهای کرخه نور در عملیات میشوند که پس از آن با تعداد زیادی تانک و زره پوشهای جنگی به سمت روستاهای سمیده، سیار موالی و سیار احمد آباد یورش میبردند و با شلیک تیر مستقیم تانکها، خانههای اهالی روستاها را به آتش میکشند.
با این اقدام، انبار آذوقه ساکنان روستاها و حیوانات آنها در آتش میسوزد و تعداد زیادی از احشام نیز از بین میرود.
با این کار دشمن بعثی، رعب و وحشت زیادی در بین مردان و زنان روستایی بوجود میآید و اهالی بی دفاع روستاها، مجبور میشوند برای در امان ماندن از تیر مستقیم دشمن به کانالها و زمینهای زراعی اطراف پناه ببرند.
*کشف تپه ای در 30 کیلومتری هویزه
نیروهای بعثی، که از عملکرد مردم روستاها به خاطر نجات خلبان ایرانی عصبانی هستند پس از یورش به روستاها، 28 نفر از مردان این روستاها را از بین زنان و کودکان جدا کرده و همراه خود میبردند که دیگر کسی از سرنوشت آنها اطلاعی پیدا نمیکند.
بعد از آزاد سازی منطقه توسط رزمندگان اسلام در عملیات بیت المقدس، کار پاک سازی و تسطیح اراضی توسط جهاد سازندگی آغاز میشود.
در هنگام کار، جهادگران تپهای را در 30 کیلومتری شهرستان هویزه مشاهده میکنند که صحنهای مشکوک به نظر میرسد، وقتی تفحص دقیق صورت میگیرد متوجه پیکر زنده به گور شده 28 تن از مردان روستاهای کرخه نور میشوند که در سال 59 توسط عراقیهای بی رحم اسیر شدهاند.
*شناسایی شهدای کرخه نور
تنها مدرک شناسایی پیکرهای مطهر شهدای کرخه نور، لوازم شخصی باقی مانده نزد آنها است که البته از طریق هم، اهالی موفق به احراز هویت دو تن از آنها نمیشوند و برای همیشه گمنام میمانند.
پس از شناسایی پیکرهای مطهر شهدا، خانوادههای معظم آنها تصمیم میگیرند که آنها را در جوار شهدای هویزه، یعنی شهید علم الهدی و یاران باوفایش که در عملیات نصر به فیض شهادت نائل آمده اند به خاک سپارند.
*زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان
از آن پس مزار این 28 شهید سر افراز یعنی شهید بنات بوعذار، شهید کریم بوعذار، شهید حمید بوعذار، شهید کاظم بوعذار، شهید یونس بوعذار، شهید شویع بوعذار، شهید چاسب بوعذار، شهید بنیه بوعذار، شهید مایع بوعذار، شهید جلیل بوعذار، شهید مسعد بوعذار، شهید عبد الحسین بوغنیمه، شهید هشال بوغنیمه، شهید شیال بوغنیمه، شهید جابر بوغنیمه، شهید رفیع بوغنیمه، شهید ظاهر سیلاوی، شهید حویش سیلاوی، شهید گویطع حمودی، شهید دعیس صالحی، شهید شرجی غلامی، شهید عبدالرضا غلامی، شهید عبدالامام غلامی، شهید حمید غلامی، شهید دایخ فرحانی، شهید حامد عیاشی و دو شهید گمنام زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان شده است و مامنی برای نیایش با خداوند متعال.
*تجلیل از خانواده های معظم شهدا
با نوای ملکوتی قرآن کریم، یادواره آغاز میشود، یک تئاتر با موضوع دفاع مقدس اجرا میشود و یکی از بسیجیان چند قطعه در وصف شهیدان قرائت میکند.
سالم فرمانده سپاه هویزه سخنران یادواره شهدای کرخه نور است که با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا، داستان مظلومیت این شهدا را برای حاضران بازگو میکند.
وی خاطراتی از حضور رزمندگان اسلام در منطقه هویزه را نیز بیان میکند تا حاضران قدر مکانی را که به زیارت آن آمدهاند بیشتر بدانند.
تجلیل از خانوادههای معظم شهدا پایان بخش یادواره 28 شهید مظلوم کرخه نور است و بزم شهیدان به خط آخر میرسد.
*راه را غلط نرویم
در حاشیه برگزاری یادواره شهدای کرخه نور به سراغ چند تن از جوانان شرکت کننده در این آیین معنوی میروم؛ خلیل سیلاوی که خود را از ساکنان روستای سیار احمد آباد و نوه شهید مظاهر سیلاوی میکند میگوید: من به عنوان یک جوان ایرانی افتخار میکنم که خانواده شهید هستم و از شهدا تشکر میکنم زیرا ما هر چه داریم از شهدا داریم.
وی ادامه میدهد: ما افتخار میکنیم که ایرانی هستیم ملت باید راه شهدا را بشناسند و ادامه بدهند زیرا شهدا این مسیر را برای ما نشان دادهاند که راه را غلط نرویم.
*خدمت کردن به خانوادههای معظم شاهد
ولید بوعذار 22 ساله و دانشجوی رشته حقوق دانشگاه آزاد اهواز هدف خود از شرکت در یادواره را احیای خون شهدا عنوان میکند و میگوید: با خدمت کردن به خانوادههای معظم شاهد و ایستادن در مقابل زیاده خواهیهای دشمن میتوانیم راه شهدای عزیز را ادامه دهیم.
*ایستادگی در مقابل دشمنان
اسعد زارعی یکی دیگر از دانشجویان هویزهای نیز میگوید: باید یاد و خاطره شهدا را گرامی بداریم تا بتوانیم در مقابل دشمنان ایستادگی کنیم.
گزارش از :حسین یزدی